Η ακράτεια των ούρων διακρίνεται στους εξής τύπους:

• Ακράτεια από προσπάθεια: (stress urinary incontinence)

Η ακράτεια από προσπάθεια είναι η ακούσια απώλεια των ούρων στην προσπάθεια (βήχας, φτέρνισμα, γέλωτας, ανύψωση βάρους)

Οι βαθμοί της ακράτειας από προσπάθεια είναι τρεις:

1ος βαθμός: ακράτεια σε βήχα, φτέρνισμα, γέλωτα, ανύψωση βάρους

2ος βαθμός: ακράτεια σε ορθοστασία, κατά την έγερση, το βάδισμα (σε κίνηση)

3ος βαθμός: ακράτεια κατά την κατάκλιση

• Ακράτεια επιτακτικού τύπου: (urgency urinary incontinence)

Η ακράτεια επιτακτικού τύπου είναι η ακούσια απώλεια ούρων που συνοδεύεται ή ακολουθεί άμεσα μια ισχυρή επιθυμία προς ούρηση.

• Μικτού τύπου:

   Η ακράτεια μικτού τύπου είναι ο συνδυασμός των δύο προηγούμενων

• Ακράτεια από υπερπλήρωση: (overflow incontinence)

Η ακράτεια από υπερπλήρωση είναι η ακούσια απώλεια ούρων από μία διατεταμένη, παράλυτη κύστη.

Ο πιο συχνός τύπος είναι η ακράτεια από προσπάθεια (50%), και ακολουθούν η ακράτεια μικτού τύπου (32%), η ακράτεια επιτακτικού τύπου (14%) και οι άλλες ακράτειες (4%).

Η ακράτεια των ούρων οφείλεται στη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους ή σε καταστροφή του σφιγκτηριακού μηχανισμού.Η χαλάρωση αυτή προκαλείται από βλάβες του συνδετικού ιστού της πυέλου.

Αιτίες γυναίκειας ακράτειας ούρων

• Τοκετοί, κυρίως όταν είναι εργώδεις ή τα έμβρυα είναι μακροσωμικά, οπότε και προκαλούνται βλάβες στο πυελικό έδαφος.
• Εμμηνόπαυση. Με την εμμηνόπαυση έχουμε πτώση των οιστρογόνων, με αποτέλεσμα οι βλεννογόνοι να χάνουν την ελαστικότητα και την σφριγηλότητά τους και να προκαλείται χαλάρωση των παρακείμενων ιστών.
• Παχυσαρκία, η οποία προκαλεί μόνιμη ενδοκοιλιακή πίεση στην πύελο.
• Κληρονομικότητα (τύπος κολλαγόνου).
• Νευρολογικά αίτια, όπως Σκλήρυνση κατά Πλάκας, N.Parkinson, Άνοια, Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο.
• Κάπνισμα, που προκαλεί χρόνιο βήχα και κατ΄επέκταση αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση στην ουροδόχο κύστη.
• Χρόνια δυσκοιλιότητα, οπότε και ασκείται συνεχής πίεση στην πύελο.

Η διάγνωση βασίζεται στη λήψη καλού ιστορικού, στην κλινική εξέταση που περιλαμβάνει την γυναικολογική και την αδρή νευρολογική εξέταση, στον εργαστηριακό έλεγχο και τέλος, στον ουροδυναμικό έλεγχο.

Θεραπεία

Ανάλογα με τον τύπο της ακράτειας, εφαρμόζεται η κατάλληλη θεραπεία.

Σε περιπτώσεις ακράτειας από προσπάθεια μετρίου και μεγάλου βαθμού η πιο ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η τοποθέτηση μιας κολπικής ταινίας ελεύθερης τάσης (TVT, TVT-O) κάτω από την ουρήθρα, η οποία ενισχύει την αδυναμία του σφιγκτήρα της ουρήθρας να συγκρατήσει τα ούρα που εξέρχονται ακούσια όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση.

Η ήπια ακράτεια των ούρων από προσπάθεια αντιμετωπίζεται πλέον συντηρητικά με μια νέα μέθοδο   laser, αναίμακτα, χωρίς να χρειάζεται αναισθησία, στο χώρο του ιατρείου, χωρίς επιπλοκές και παρενέργειες και με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Στους άλλους τύπους ακράτειας, όταν είναι ενδεδειγμένη η συντηρητική αντιμετώπιση και όχι η χειρουργική επέμβαση, έχουμε νέες βελτιωμένες επιλογές, είτε πρόκειται για νέα με λιγότερες παρενέργειες και καλύτερα αποτελέσματα φάρμακα είτε για εξελιγμένες ασκήσεις εκγύμνασης της περιοχής για βελτίωση των συμπτωμάτων.